facebook image
Oριακή-Μεθοριακή Διαταραχή Προσωπικότητας Mετατραυματικό Στρες Αυτοπεποίθηση Πώς να παραμείνεις αφοσιωμένος και να μην χάνεις τα κίνητρα σου; Iδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη (ocd) και πανδημια covid-19 πως ο ιος επηρεαζει την εμμονη για πλυσιμο των χεριων Γιατι οι γυναικες παθαινουν συχνοτερα καταθλιψη συγκριτικα με τους άντρες; Εργασία από το σπίτι στον καιρό του κορονοϊού Η σωστή διαχείριση του χρόνου (Time Management) Εργασιακό Bullying Νευρώσεις, Φοβίες Εποχική Κατάθλιψη Διπολική Διαταραχή Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας Διαταραχές Προσωπικότητας Γ Διαταραχές Προσωπικότητας B Διαταραχές Προσωπικότητας A Σεξουαλικός Προσανατολισμός Histrionic Personality Disorder Ναρκισσιστικη Διαταραχη Προσωπικοτητας Ιδεοψυχαναγκαστικη Διαταραχη Προβλήματα Εκφοβισμού (Βullying) Συμβουλευτική Υποστήριξη Φροντιστών Coaching Κατάθλιψη Ψυχοδιαγνωστικά Τεστ Μνήμης Νοητική Ενδυνάμωση Ασθενών Κρίσεις Πανικού Επαγγελματικός Προσανατολισμός Συχνές Ερωτήσεις για την Άνοια και το Alzheimer

Σεξουαλικός Προσανατολισμός

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός έχει αποτελέσει ανά τους αιώνες- και δυστυχώς ακόμα και σήμερα- αφορμή για εχθρικές ή/ και βίαιες συμπεριφορές προς άτομα που εκδηλώνουν ομοφυλοφιλικές διαθέσεις. Η άποψη ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια “επιλογή”, μια “προτίμηση” απορρίπτεται σήμερα από την επιστήμη. Φαίνεται πως υπάρχουν γενετικά προδιαγεγραμμένα χαρακτηριστικά για τους ανθρώπους αναφορικά με τη σεξουαλικότητά τους. Άλλωστε, σε πολλούς ανθρώπους ο σεξουαλικός προσανατολισμός τούς είναι ήδη γνωστός στα πρώτα στάδια της προεφηβείας αν όχι και λίγο νωρίτερα. Ο φόβος μερικών ότι αν λ.χ.ένα μικρό αγόρι παίζει με κούκλες ή άλλα παιγνίδια που θεωρούνται κοριτσίστικα, θα γίνει ομοφυλόφιλος φαίνεται πως δεν ευσταθεί επιστημονικά. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ένα spectrum, σαν ένα “φάσμα” όπου στο ένα άκρο υπάρχει η απόλυτη ετεροφυλία και στο άλλο άκρο η απόλυτη ομοφυλοφιλία. Παρόλα αυτά, λίγοι άνθρωποι αγγίζουν κάποιο από τα δύο άκρα. Η πλειονότητα των ανθρώπων βρίσκονται κάπου ανάμεσα σε αυτό το “φάσμα”, γι αυτό και ο σεξουαλικός προσανατολισμός θεωρείται κάτι ρευστό. Πιο συγκεκριμένα, αμερικάνικες έρευνες δείχνουν τα εξής: το 11% των Αμερικάνων ενηλίκων παραδέχονται ότι τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους έχουν νιώσει έλξη για κάποιο άτομο του ίδιου φύλου, 8,2% αναφέρει ότι είχε όντως κάποια σεξουαλική εμπειρία με άτομο του ίδιου φύλου, παρόλα αυτά μόνο το 3,5% προσδιορίζει τον εαυτό του ως ομοφυλόφιλο. Η έρευνα αυτή καταδεικνύει τη ρευστότητα του σεξουαλικού προσανατολισμού και άρα την ύπαρξη ενός φάσματος αναφορικά με το ζήτημα.

Ως εκ τούτου, ψυχοθεραπευτικά, δεν υπάρχει κάποιος τρόπος για να αλλάξει ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ατόμου. Επιπλέον, κάτι τέτοιο είναι ανήθικο. Ψυχοθεραπευτικά, δεν μπαίνουμε ποτέ στη διαδικασία να “αλλάξουμε” κάποιον (όχι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν και δυνατό εξάλλου), παρά μόνο στοχεύουμε το άτομο να αποδεχτεί τη σεξουαλικότητά του και να έχει μια υγιή προσωπική ζωή όπως την επιθυμεί. Αντίστοιχα, αν ο θεραπευόμενος δεν είναι ο ίδιος ομοφυλόφιλος αλλά ανησυχεί για την ψυχική υγεία κάποιου δικού του προσώπου που είναι ομοφυλόφιλος ή προσδοκά ότι μέσω της ψυχοθεραπείας θα μπορέσει να του αλλάξει σεξουαλικό προσανατολισμό, είναι καλό να γνωρίζει εξαρχής- πριν ακόμα κλείσει κάποιο ραντεβού σε ψυχολόγο- πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Η μόνη οδός είναι η αποδοχή της φύσης του άλλου ανθρώπου και η αρμονική συνύπαρξη.